آيا واكسيناسيون آنفلوانزا براي پرسنل پزشكي ضروريست؟

پرسنل پزشكي بايد واكسن آنفلوانزا را دريافت كنند زيرا باعث پيشگيري از ابتلاء آنها و خانواده هايشان به اين بيماري مي گردد. بهترين راه پيشگيري از ابتلاء به آنفلوانزا واكسيناسيون در مقابل اين بيماري است.

افزايش شيوع آنفلوانزا در بيمارستانها به دليل عدم واكسينه شدن پرسنل آنها است و ديده شده كه هرگاه پرسنل پزشكي واكسينه شوند احتمال ابتلاء به آنفلوانزا و مرگ ناشي از آن بخصوص در سراي سالمندان كاهش يافته است.

چه كساني بايد واكسن دريافت كنند؟

       هر فرد بالاي 6 ماه علي الخصوص افراد زير بايد برعليه آنفلوانزا واكسينه شوند.

۱-    افراد بالاي 65 سال

۲-   كودكان كمتر از 5 سال بخصوص زير 2 سال

۳-    مبتلايان به بيماريهاي خاص ريوي مثل آسم، ديابت ( نوع(II , I  ، بيماران قلبي ، بيماران اعصاب داخلي

۴-    زنان باردار

آنفلوانزا يك بيماري عفوني است كه ميتواند سبب بستري يا حتي مرگ افراد شود. راه اصلي انتقال آن از طريق قطرات تنفسي ناشي از سرفه يا عطسه افراد آلوده مي باشد. البته افراد از طريق تماس ترشحات تنفسي افراد آلوده و انتقال آن به دهان يا چشم خود نيز مبتلا مي گردند.

دوره سرايت بيماري به ديگران از يك روز قبل از ظهور علائم تا 7-5 روز پس از ظاهر شدن علائم در افراد مبتلا است و بچه ها ويروس را بيش ا ز 7 روز منتقل مي نمايند.

- عوارض جدي بيماري در خانمهاي باردار، نوزادان ، افراد پير و افراد مبتلا به  بيماريهاي ريوي مزمن مثل آسم و COPD( بيماريهاي مزمن انسداد ريوي)، ديابت ، ناراحتي قلبي و بيماريهاي خطرناك مشاهده مي شود.

نقش پرسنل پزشكي در پيشگيري از آنفلوانزا چگونه است؟

پرستاران با تزريق واكسن آنفلوانزا باعث حفاظت خود، خانواده و بيماران مي شوند.

افراد آسيب پذير را بايد تشويق به تزريق واكسن نمود. واكسن بايد سالانه تزريق شود زيرا آنفلوانزا غيرقابل پيش بيني است و نوع ويروس مرتب در حال تغيير است . گاه عليرغم انجام واكسيناسيون ممكن است فرد مجدداً توسط يك ويروس جديد مبتلا شود.

 پزشكان ، پرستاران ، كارگران اورژانس و افراد سرپايي بايد واكسينه شوند همچنين پرستاران مراكز مراقبتهاي روزانه و سراي سالمندان و دانش آموزاني كه با افراد بالا سروكار دارند بايد واكسينه شوند.

واكسن سال 11-2010 برعليه انواع آنفلوانزا (H3N2)A – آنفلوانزا B – و H1N1 سال 2009 حفاظت ايجادمي نمايد. واكسن آنفلوانزا سبب بيماري نمي شود زيرا ويروس كشته شده ( در نوع تزريقي ) يا ضعيف شده( در نوع اسپري بيني ) مي باشد.

واكسن آنفلوانزا بي خطر است و عوارض جدي آن نادر است. شايع ترين عارضه آن معمولاً درد ناحيه تزريق است كه معمولاً خفيف بوده و ظرف مدت يك يا دو روز از بين مي رود.

انواع واكسن آنفلوانزا

-        تزريقي: ويروس كشته شده است و در افراد بالاي 6 ماه و افراد سالم يا داراي بيماريهاي خاص قابل تزريق ا ست.

-        واكسن استنشاقي : در افراد 49-2 سال سالم كاربرد دارد . پرستاراني كه باردار نيستند نيز مي توانند اين واكسن را دريافت كنند به شرط آنكه در ICU نوزادان نباشند يا با خانمهاي باردار ، افراد با پيوند ارگانهاي بدن مثل كليه يا كبد ، افرادي كه شيمي درماني ميشوند و بيماران مبتلا به HIV- AID سروكار نداشته باشند.

-        پرستاراني كه در بخش پيوند مغز استخوان هستند نبايد ويروس زنده ضعيف شده دريافت كنند.

-        واكسن آنفلوانزاي تزريقي بايد در پرسنل بهداشتي كه با افراد با نقص ايمني شديد سروكار داشته و نياز به بخش ويژه جهت مراقبت در بيمارستان دارند تزريق شود.

-        پرستاراني كه واكسن زنده دريافت ميكنند نبايد تا 7 روز با بيماران مبتلا به نقص ايمني ارتباط داشته باشند و اين پرستاران كه واكسن زنده دريافت ميكنند نياز به ماسك ندارند به شرط  آنكه با بيماراني كه پيوند مغز استخوان دريافت ميكنند سروكار نداشته باشند.

با واكسيناسيون خود ، خانواده و بيمارانتان را در مقابل آنفلوانزاحفظ كنيد. 

                                                                            (CDS-2010 October)

چه كساني نبايد واكسن آنفلوانزا دريافت نمايند:

1-     افراد با آلرژي شديد به تخم مرغ

2-    افرادي كه قبلاً يك واكنش حساسيتي شديد به واكسن آنفلوانزا داشته اند.

3-   كساني كه شش هفته پس از تزريق واكسن آنفلوانزاي قبلي دچار بيماريي بنام گيلن باره شده اند.